gewoon een dinsdagochtend

Een blog over hoe persoonlijke groei hartnekkig lastig kan zijn.

Vanochtend, een gewone dinsdagochtend.

Buiten zie ik de ouders die hun kinderen naar school brengen. Ze snellen daarna naar hun werk. Het is gewoon een dinsdagochtend. Scholieren slingeren breed uit over de weg en iemand van de gemeente brandt het onkruid weg. Gewoon een dinsdagochtend.
De zon schijnt lekker en roept me naar buiten. Ik drink mijn koffie en overweeg zo op de racefiets te stappen en de kilometers weg te trappen. Op een dinsdagochtend? Er popt een route naar de landingsbaan van Soesterberg op. Meteen hoor ik ook een stemmetje in mij hoofd “Maar het is gewoon een dinsdagochtend, moet jij niet…” Verschillende argumenten komen boven en ik realiseer me dan dat ik me aan niemand hoef te verantwoorden. Ik stap op de fiets.

Het is heerlijk rustig op mijn fietsroute en ik denk nog na over dat stemmetje in mijn hoofd. In wiens ogen kijk ik eigenlijk als ik er naar zou luisteren? Zijn het de ogen van mijn moeder? Van haar heb ik meegekregen dat ik toch wel zelf moet zorgen voor mijn inkomen. Zo op de fiets verdien ik de centen niet. Maar nee, mijn moeder heeft in haar leven ook juist gekozen om de dingen op haar manier te doen.
Kijk ik in de ogen van mijn oma? Mijn oma die als ondernemende eigenaar van een snoepkraam op de kermis vond dat je altijd hard moest werken. Niets lummelen. Of kijk ik in de ogen van mijn andere oma die zo graag was blijven werken als onderwijzeres toen ze trouwde. Zij wilde helemaal niet vrij zijn gewoon op een dinsdag. 

Mijn eigen weg naar persoonlijke groei

In mijn linker ooghoek zie ik een zijweg met drie verkeersborden boven elkaar. Ik stop en weet waarom mijn blik er op viel. Eigen weg & bestemmingsverkeer. Dé hoofdvraag van vanochtend: mag ik mijn eigen weg gaan? Mag ik mijn eigen bestemming ontdekken? 
Voor de vakantie heb ik heel hard gewerkt én ook nog een opleiding gedaan. Nu heb ik mijn interim opdracht bijna afgerond en in de opleiding een mooie tweedaagse training gemaakt. Tijd om me te bezinnen op mijn bestemming, mijn eigen weg. Of gewoon even niets en lekker op mijn racefiets de kilometers wegfietsen.

Nu, even niet werken. Ja, gewoon op een dinsdagochtend. 
Ik kijk om me heen en ik ben me bewust van de ogen van de vrouwelijke lijn waar ik uit voort kom. Mijn persoonlijke groei zit in vooral mijn eigen weg kiezen. Dus ik stap op en fiets naar de landingsbaan van Soesterberg waar ik vleugels krijg en de 40km per uur aantik. Gewoon op een dinsdagochtend! 

Door te kijken naar je gezin van herkomst krijg je inzicht in waarom je de dingen doet zoals je ze doet. En waarom het soms zo lastig is om daar verandering in te brengen en persoonlijke groei te realiseren. Ben jij ook nieuwsgierig naar in wiens ogen jij kijkt als je de dingen anders wil gaan doen? Bij Hart & Plek kunnen we je helpen bij het onthullen bijvoorbeeld met een familieopstelling. Wil jij groeien in je persoonlijke ontwikkeling? Vraag een gratis kennismaking aan. In principe kan dat ook gewoon op een dinsdagochtend.