Plek geven, plek innemen

Iets een plek geven in jezelf zodat je je eigen plek kunt innemen

Wat bedoel je precies met ‘iets een plek geven in jezelf’?, vroeg een van de deelnemers aan de workshop familieopstellingen laatst. 

Ik was me er eigenlijk niet van bewust dat ik die woorden gebruikt had. En mijn eerstvolgende gedachte was: ja, wat bedoel ik daar eigenlijk mee? 

Mijn antwoord daar en toen kwam zoals ik het uit me liet opkomen.

Later pas zette het me aan het denken en realiseerde ik me echt wat ik ermee bedoel: ik kan letterlijk voelen in mijn lijf of iets plek heeft of niet. 

Ik bedacht me dat ik jarenlang (mijn hele leven?) rondgelopen heb met dingen die in mij naar hun plek zochten (en eerlijk gezegd voel ik het nog wel eens, hoewel tegenwoordig minder vaak en minder sterk). 

Een gevoel alsof er een pingpongballetje in mijn lijf heen en weer aan het springen was, dat maar geen rust kon vinden. En daarmee een gevoel van onrust gaf. Een gevoel van niet kunnen landen, van alertheid en onveiligheid ook. 

Een gevoel van zoeken naar ‘het willen snappen’, zodat het kan gaan rusten. En dan geen snappen met het hoofd, maar met het lijf. 

Zo kwam ik ook bij de woorden tijdens de familieopstelling. Dat in een opstelling iets ontrafeld, verhelderd, ontdekt kan worden. Wat ervoor kan zorgen dat je het in jezelf een plek kunt geven. Of eigenlijk: dat het een plek kan vinden in jou. Dat je hele lijf het in al je vezels opeens ‘snapt’. Dat iets waar je steeds niet bij kon opeens logisch wordt. Erkenning krijgt, plek krijgt.

Wat rust brengt. Alsof het balletje ergens in je binnenste een plekje vindt waar het precies in blijkt te passen. En duidelijk wordt dat het balletje bij jou hoort, onderdeel is van jouw geschiedenis, van jouw verhaal. Rust.

En, zo viel me in, als dat gebeurt in jou….. dan kan er ook buiten jou beweging komen. De buitenwaardse uiting van de onrust kan dan ook tot rust komen, zijn plek vinden. Dan is de buitenbeweging die je zo goed kent niet meer nodig. Een beweging van erkenning zoeken, een beweging van jezelf verdoven, een beweging van bij je gevoel (de onrust) weggaan.

En zo kun je landen op jouw plek. Jouw eigen plek, precies diegene die er voor jou is.

Dan kun je je eigen plek innemen.