volg je passie

Sinds lange tijd ben ik weer aan het beeldhouwen. Ik heb me aangesloten bij een beeldhouwcollectief en ik realiseer me elke week weer hoe heerlijk het is om te hakken. Op mijn 30ste begon ik ermee en tot enkele jaren terug was ik iedere week te vinden bij het Utrechts Centrum voor de Kunsten, met een beitel in mijn hand. De techniek van het hakken zit nog ergens in mijn lijf opgeslagen en beeldhouwen gaat min of meer als vanzelf. Ook al kost het kracht en inspanning. In mijn werk kan ik me ook zo voelen bijvoorbeeld als ik een familieopstelling begeleid. Ik ben aanwezig in het moment en heb volledige focus. Ook al vind ik het spannend en heb ik om dit werk te kunnen doen moeten studeren en heel veel moeten oefenen. In zowel mijn hobby als in mijn werk voel ik heel duidelijk dat er een goede balans is tussen inspanning en ontspanning, tussen draaglast en draagkracht.  Passie is hierbij het sleutelbegrip. 

Passie? 

Passie is geen ding, passie is niet iets dat je kunt doen. Passie is een gevoel dat in je zit. Passie voel je voor iets. Het kan groot of klein zijn. Het kan in je werk zijn, in dat wat je doet als vrijwilliger, of in een hobby zoals tuinieren of in het klussen aan je huis.

Een passie komt niet aanwaaien. Je moet er naar op zoek en dat betekent dus dat je het in je lijf te vinden hebt. Die kriebel onderin je buik, de twinkeling in je ogen als je er over vertelt. De moeiteloosheid waarmee je iets doet, de ‘drive’ die je beweegt om na het vallen weer op te staan en opnieuw te beginnen. Om je passie te vinden moet je dus op zoek naar een sensatie die je kan ervaren als je met iets bezig bent. Iets wat een gevoel van lichtheid, vrolijkheid, harmonie en vervulling geeft. 

Mijn passie voor het beeldhouwen vond ik doordat ik iemand ontmoette die zijn werkkamer vol had staan met beeldhouwwerken. Niet van een kunstuitleen, maar zelf gemaakt. Mijn kinderen waren nog klein en ik was op zoek naar iets dat helemaal voor mijzelf was. Bij het zien van die beelden, wist ik dat ik ook wilde gaan hakken en heb ik het aangedurfd om mee te doen aan een cursus. Ik wist niets van beeldhouwen. Ik moest me open stellen om alles van het begin af aan te leren. Ik heb regelmatig op mijn duim geslagen en sloeg ook best eens een te groot stuk steen weg. Maar de passie was er. En bleef.

Van je passie je werk maken?

Ja, van je passie kun je ook je werk maken. Misschien wel met tegen de stroom in blijven geloven in je eigen droom en van je werk maken wat jij het liefste doet. Graag haal ik hier een quote aan van Joop Mulder, de oprichter van het Oerolfestival:

“Als je niet bang bent voor je dromen, dan zijn ze niet groot genoeg.”

Ik heb overigens nooit overwogen om van het beeldhouwen mijn werk te maken. Dat is wel het geval bij het begeleiden van mensen en processen. Voor mijn zelfontwikkeling heb ik verschillende cursussen en opleidingen gedaan. Hier voelde ik die kriebel van vervulling en werd een zaadje geplant voor een carrièreswitch. Ik voelde in het begeleiden van mensen en processen dat dit is wat ik te doen heb en dat dat ook de invulling moest gaan worden van mijn betaalde werk. Stap voor stap ben ik te werk te gaan. Ik heb de tijd genomen en ook vaak dat stemmetje in mijn hoofd over de onmogelijkheden moeten trotseren. Omdat ik voelde dat het voor mij was weggelegd.

Wat levert het op?

Als je onvoldoende leeft vanuit je passie, kan het zomaar zijn dat je werk je meer energie kost dan het oplevert. Je werkt niet in een lekkere flow, maar het stokt. Je draaglast en draagkracht zijn niet meer in evenwicht. Als je dit ervaart, is het moment gekomen om je passie te onderzoeken en je passie te gaan volgen. Dit kan in je vrijetijd en/of in je werk. 

Gaande weg merkte ik dat mijn passie in mijn werk volgen me voedt, inspireert en werkt als een magneet. Niet dat het me geen energie kost en ik af en toe eens denk “waarom wil ik dit toch zo graag?”. Maar een volgend moment lukt een opdracht en voel ik dat ik echt ergens aan heb bijgedragen. Dan volg ik mijn passie.